Echte mensen

Je zou bijna vergeten dat ik ook nog met modellen werk; eigenlijk is dat gedoe met bomen tamelijk nieuw voor me.




Mijn collega, die beeldhouwer is, en ik houden regelmatig schets-avonden, als vingeroefening en om ideeen op te doen voor schilderijen/beelden. Het liefste werk ik met modellen die een 'verhaal' kunnen vertellen door een bepaalde pose aan te nemen. Klinkt zweveriger dan het is; wat ik bedoel is dat je bij sommige houdingen een beter idee hebt van wat er in iemand om zou kunnen gaan.
De modellen die je boven ziet inspireerden me zo dat er verscheidene schilderijen en/of etsen van hen op stapel staan.

O, dat water

Ik was (en ben) nog lang niet tevreden met het watergedeelte in dit schilderij, en ben na lang nadenken tot de slotsom gekomen dat de wolken eruit moeten, en waterplanten erin. Bij deze.
De wolken schemeren nog erg door de nieuwe laag heen, waarin ik nat-in-nat de waterleliebladeren geschilderd heb. Het geheel is dus nog wat ruw en onaf, maar ik ben wel tevreden met de richting die het op gaat; het wordt al 'wateriger'. Wordt vervolgd...

Beekje in drie stadia

Deze tekening is een ontwerp voor de derde versie van een opdracht voor een schilderij waar ik mee bezig ben. De eerste was te rommelig en de tweede was te donker, maar hopelijk wordt deze de ware.

Rechts de eerste kleurlaag, over een onderschildering van oxydrood met omber en titaan.

Boven zie je wat ik vandaag gedaan heb (dit is de vierde laag), ik heb me voornamelijk beziggehouden met het meer natuurlijk maken van de vorm van de berken, door de lucht er meer doorheen te laten schemeren; met andere woorden, alle tussenruimtes tussen de blaadjes aangegeven met verschillende mengingen van titaan en ultramarijn. De planten op de voorgrond moeten er nu nog meer uit gaan springen, en de spiegeling van de bomen in het water is nog te fors.

Begin van 3-D

De lucht achter de Bhodi-boom heeft nu een tweede laag. Deze laag is egaler dan die daaronder, zodat je oog minder wordt afgeleid door allerlei vlekjes en oneffenheden, en daardoor lijkt de boom opeens meer naar voren te komen. Het is wel een pokkenwerk, want het blauw bestaat uit een z.g. 'toontrap' van wel 24 schakeringen van naar boven toe steeds een beetje meer ultramarijnblauw bij een gelijkblijvende hoeveelheid titaanwit, die dmv sfumato (vervagen) met een droge kwast in elkaar gewerkt zijn. Dit is vooral lastig als je het overtuigend tussen al die takjes en blaadjes netjes wilt laten doorlopen.
De ruimtes tussen de plantjes hebben ook een volgende, donkerder, laag gekregen, waardoor de plantjes zelf meer in het oog beginnen te springen.

Plantjes in de verf

Ik ben verder gegaan met de Hortus-boom, die nu ook plantjes aan de voet heeft. Voor de tekening van de planten ben ik vorige week speciaal terug gegaan naar de Hortus, waar ik in een aantal verhitte tropenkas-uurtjes de leukste plantjes heb uitgezocht en rond de voet van de boom heb getekend.

De eerste olieverf-laag is nog wazig, de kleuren nog een beetje broeierig. Alleen als je met je neus op het paneeltje staat zie je dat er tussen de plantjes nog van alles groeit. Als je heel goed kijkt zie je dat sommige boombladeren ook al meer persoonlijkheid krijgen. Lastig werk waarbij ik m'n fantasie moet gebruiken, want in werkelijkheid leken ze allemaal nogal op elkaar.